Het dilemma van Lokaal

Kleine kraampjes met opgestapelde potten huisgemaakte jam, soms zelfs onbemand met alleen een geldbakje: ik kom ze op een fietstochtje wel eens tegen bij boerderijen in de Betuwe. Voor zoveel charme stap ik van mijn fiets, laat mijn kleinkind geld in het bakje stoppen en neem een potje mee naar huis. Maar thuis heb ik niet elke dag een kwart miljoen mensen over de vloer.

Het is een romantisch idee: eten wat de boer uit de buurt maakt. Dat vinden ook opdrachtgevers en gasten van Albron. Een idee waaraan soms kleeft dat lokale producten vanzelfsprekend duurzaam en gezond zijn. Wij hopen dat natuurlijk ook en zijn nieuwsgierig of dit daadwerkelijk zo is. Dus onderzoeken we dat. Want bij Albron zetten we graag in op eten en drinken dat goed voor je is en goed voor de wereld waarin we leven. Daarom kijken we met gezond verstand hoe we zo’n aanbod dagelijks kunnen voorschotelen aan onze 250.000 gasten. Vandaag, morgen en overmorgen.

Tot achter de komma
Zo veel gasten elke dag op hun wenken bedienen vraagt in de eerste plaats om zekerheid. De zekerheid dat voedselveiligheid in de hele keten geborgd is bijvoorbeeld. Dat voelt als onze verantwoordelijkheid. We hebben daar strenge eisen voor, waar niet elke kleine lokale leverancier aan kan voldoen. We zoeken ook de zekerheid van levering. Staat er op de 1.000 locaties waar we werken iets op de kaart, dan moet het er zijn. Of we moeten er een goed alternatief voor achter de hand hebben. Ook dat kan met kleinere partijen een grote uitdaging zijn. Een derde zekerheid is die van de volledige en juiste productspecificaties. Van alles wat we op tafel zetten, willen we tot achter de komma de ingrediënten kennen. Zodat we verder kunnen werken aan het terugdringen van zoet, zout en vet binnen een steeds gezonder aanbod. En zodat we onze gasten precies kunnen vertellen welke allergenen aanwezig zijn. Daar mag je geen fouten in maken.

Een grote voetafdruk
En dan duurzaam. Zo’n potje jam met een handgeschreven etiket in een kraampje met de bloeiende boomgaard op de achtergrond lijkt het toonbeeld van duurzaamheid. Maar als er een extra bestelbusje moet rijden om het op te halen, dan krijgt zo’n klein potje misschien ineens een grote voetafdruk, gemeten in CO2. We kijken altijd verder dan het potje zelf. Het blijft voor Albron belangrijk dat we voor elk product een eerlijke optelsom maken, zodat ons totale assortiment voedselveilig, lekker, gezond en duurzaam is. En betaalbaar. Want onze opdrachtgevers én onze gasten rekenen ons terecht af op de prijs. Ook dat is een afweging bij de keuze tussen centraal inkopen bij een paar grote partijen of lokaal bij tientallen kleinere.

Lamsoor uit Zeeland
Komen lokale producten of streeklekkernijen dan nergens op onze kaart? Natuurlijk wel. Sterker nog: waar het kan, kiezen we er al voor. Lamsoor uit Zeeland bijvoorbeeld, vruchtensappen uit de Betuwe en tomaten uit het Westland. We blijven onderzoeken hoe we het beste dat ons land te bieden heeft, in ons aanbod kunnen opnemen. Bijvoorbeeld met nieuwe, kleinschalige ketens die onze klanten en gasten de zekerheid geven dat wat we lokaal halen ook écht voedselveilig, lekker, gezond, duurzaam en betaalbaar is. Elk potje.

Teun Verheij
Algemeen directeur Albron

Albron. Kom verder.
Een warm welkom en een stap vooruit in de wereld van onze klanten: dat is de ambitie van Albron. Directeur Teun Verheij deelt elke twee maanden in een blog zijn visie op zo’n stap vooruit.