De keten is geen lijn

In een band spelen is volgens mij de droom van ieder kind. Zo ver heb ik het nooit geschopt, maar ik sta wel eens op een podium. Meestal om te vertellen wat we bij Albron doen en vooral waarom. Dat doe ik niet alleen om anderen te inspireren: ook om zelf geïnspireerd te worden door andere sprekers en het publiek. Zoals laatst, in Pakhuis de Zwijger.

Daar stond ik op het podium met Ruud Zanders, de initiatiefnemer van Kipster. Het verhaal over onze samenwerking paste mooi in het programma De Nieuwe Groene Revolutie over nieuwe verdienmodellen voor de boer én de natuur. Want hoe zorgen we met de hele voedselketen voor eten en drinken dat lekker, gezond en duurzaam is? En waarvan de prijs niet belandt op het bord van de consument, zoals Jaap Seidell en Volkert Engelsman ook stellen met hun stuk in Het Financieele Dagblad. Na ons verhaal sprak iemand uit het publiek me aan over het woord ‘keten’. Is dat geen achterhaald begrip en moeten we voortaan niet spreken van een netwerk?

Een knellende ketting
Ik gaf hem meteen gelijk. Het woord ‘keten’ veronderstelt een rechte lijn van boer tot consument. Met een zekere hiërarchie tussen de schakels daarin. Ik snapte ook zijn punt dat het woord voelt als een knellende ketting. Als vastgeketend zijn. Op de weg terug naar huis dacht ik verder na over zijn opmerking en of we onze keten nu een netwerk moeten noemen. Terwijl ik langs boerderijen, akkers en weilanden reed, klonk netwerk me toch te vrijblijvend in de oren. Omdat we uiteindelijk van een lineaire naar een circulaire economie moeten, kan ook de voedselketen beter een kring zijn dan een kolom, filosofeerde ik. Een kringloop waarin elke partij nadenkt over de toekomst van wat hij toevoegt. Over hoe gebruik en hergebruik ons voedsel duurzamer maken. Zoals ook minister Schouten pleit voor kringlooplandbouw: de visie die ze deelde op hetzelfde podium in Pakhuis de Zwijger.

Boeren helpen investeren
Met allerlei nieuwe manieren van denken en handelen kunnen we die beweging van streep naar cirkel maken. Denk bijvoorbeeld aan de lange betalingstermijnen in het handelskanaal van dagverse producten. Met name kleine boeren en producenten moeten nu soms maanden op hun geld wachten. Dat maakt het ze onmogelijk om te investeren in oplossingen die ons voedsel gezonder, duurzamer en het liefst niet duurder maken. Door betalingstermijnen te verkorten of – beter nog – afnamegaranties af te spreken voor een langere termijn, helpen we boeren en fabrikanten om te investeren in het gemeenschappelijk belang van alle partijen in de keten: met de consument voorop. Zo hebben we dat bij Albron aangepakt met Kipster. Door onze afnamegaranties voor eieren konden innovaties ontstaan, die flinke stappen zijn op weg naar een circulaire economie.

Productieve jamsessies
Hoe dan ook was ik blij met de opmerking over het woord ‘keten’. Een klein bewijs van hoe we met ontmoetingen elkaar aan het denken zetten. Ruud en ik raakten ooit bij een receptie van de Stichting Milieukeur met elkaar in gesprek. En nu stonden we samen op het podium om te vertellen over onze samenwerking. En om te leren we van ons publiek. We zijn dan wel geen bandleden en het was geen rockconcert, maar dit soort productieve jamsessies over onze rol in een betere toekomst voelen minstens zo goed.

Teun Verheij,
Algemeen directeur Albron

Albron. Kom verder.
Een warm welkom en een stap vooruit in de wereld van onze klanten: dat is de ambitie van Albron. Directeur Teun Verheij deelt elke twee maanden in een blog zijn visie op zo’n stap vooruit.